Ruimtelijke ordening: Geluidshinder in de tuin?

Om de ruimtelijke aanvaardbaarheid van boerengolf op het perceel van [appellant sub 1] te motiveren is akoestisch onderzoek verricht. In het akoestisch onderzoek staat dat de geluidbelasting van de omgeving is beoordeeld aan de hand van de “Handreiking industrielawaai en vergunningverlening”. Er is uitgegaan van het gebiedstype “Landelijke omgeving”, met een maximaal langtijdgemiddeld geluidsniveau van 40 dB(A) in de dagperiode en 35 dB(A) in de avondperiode. Daarnaast is de geluidbelasting in de tuinen beoordeeld. Daarbij is aangesloten bij de normen voor spraakverstaanbaarheid in kantoren, te weten een streefwaarde van 40 dB(A) in alle perioden en een hoogste waarde van 45 dB(A) in alle perioden. De conclusie van het akoestisch onderzoek is dat de maximale grens- en streefwaarden niet worden overschreden en dat de spraakverstaanbaarheid niet wordt belemmerd.

Duidelijk is dat [appellant sub 3] en [appellant sub 2] liefst helemaal geen geluidbelasting zouden willen ondervinden van de recreatieve activiteit. Dit is op zichzelf genomen onvoldoende grond voor het oordeel dat de raad het plan niet heeft mogen vaststellen. Gelet op de conclusies van het akoestisch onderzoek heeft de raad zich naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat boerengolf op het perceel van [appellant sub 1] niet leidt tot onaanvaardbare geluidhinder voor omwonenden.

ECLI:NL:RVS:2018:1341